ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Ο Γάλλος ζωγράφος Jean-Antoine Watteau, (1684-1721)

Ιταλοί κωμικοί, π. 1717, λάδι σε μουσαμά, 64×76 εκ.,
National Gallery, Ουάσινγκτον
Ο Γάλλος ζωγράφος Ζαν-Αντουάν Βατό, γεννήθηκε στη Valenciennes στις 10 Οκτωβρίου 1684 και πέθανε στις 18 Ιουλίου 1721. Εξαρχής κέντρισε το ξαναζωντάνεμα του ενδιαφέροντος για το χρώμα και την κίνηση (στην παράδοση του Rubens), και αναζωογόνησε τον εξασθενημένο ιδιωματισμό του μπαρόκ, ο οποίος έγινε τελικά γνωστός ως στυλ Ροκοκό.

Αυτοπροσωπογραφία του Βατό, 1721
Στον Βατό πιστώνεται η εφεύρεση του ύφους των fêtes galantes: σκηνές της βουκολικής και ειδυλλιακής γοητείας, που διαχέονται με έναν αέρα θεατρικότητας. Μερικά από τα πιό γνωστά θέματά του προήλθαν από τον κόσμο της ιταλικής κωμωδίας και του μπαλέτου. Ένας γάλλος καλλιτέχνης του οποίου τα γοητευτικά και χαριτωμένα έργα ζωγραφικής παρουσιάζουν ενδιαφέρον για το θέατρο και το μπαλέτο, ο Antoine Watteau είναι πιθανώς ο πιό γνωστός για τα fêtes galantes. Αυτές οι ρομαντικές και εξιδανικευμένες σκηνές απεικονίζουν περίπλοκα ντυμένους με κοστούμι άνδρες και γυναίκες σε φανταστικές υπαίθριες σκηνές.

Το 1708 ο Βατό άρχισε συνεργασία με τον ζωγράφο διακοσμητικών θεμάτων Claude Audran, ο οποίος είχε την εποπτεία των θησαυρών στο Παλάτι του Λουξεμβούργου. Αυτή η συλλογή περιέλαβε μια ομάδα σκηνών από τη ζωή της Μαρίας των Μεδίκων που χρωματίστηκε στις αρχές του 1600 από το φλαμανδό δάσκαλο Peter Paul Rubens. Την επιρροή του Rubens μπορεί να δει κανείς στο έργο του Βατό.


Ο Πιερότος, 1703

Το 1709-10 ο Βατό επέστρεψε στη Valenciennes, όπου φιλοτέχνησε μια σειρά στρατιωτικών σκηνών. Στα χρόνια 1710-12 εικονογράφησε την πρώτη από τις τρεις εκδόσεις του μύθου των Κυθήρων, το νησί της αγάπης για το οποίο οι προσκυνητές επιβιβάζονται αλλά δεν φθάνουν ποτέ. Τα έργα ζωγραφικής αντιπροσώπευσαν τα αδύνατα όνειρα, την εκδίκηση της τρέλας στο λόγο και της ελευθερίας στους ηθικούς κανόνες.


Ταξιδι Στα Κυθηρα, Βατο


Ευτυχία του χορού


Τοπιο στην Μπρουνεν


Αγαπη σε Γαλλικο θεατρο

Στο Παρκο Πιερ Κροζα

Τα ωραία χρώματα, ο απαλός φωτισμός και τα ειδυλλιακά θέματα των πινάκων του Βατό είναι γνωστά σε όλους τους φίλους της ζωγραφικής. H έκπληξη της έκθεσης στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βαλανσιέν είναι τα σχέδια του Βατό τα οποία εκτίθενται σπανίως. Ο Βατό ήταν γιος φτωχού οικοδόμου. Από τα 15 του χρόνια άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και τρία χρόνια αργότερα έφυγε για το Παρίσι. Για την προσωπική ζωή του Βατό δεν υπάρχουν λεπτομερείς αφηγήσεις. Ξέρουμε ότι μιλούσε λίγο, δεν έγραφε, δεν κρατούσε ημερολόγιο και δεν είχε μόνιμη κατοικία. Ιδιαίτερα τα τελευταία του χρόνια ζούσε φιλοξενούμενος σε σπίτια φίλων του.








Αντίθετα, για την καλλιτεχνική του παραγωγή γνωρίζουμε σχεδόν τα πάντα: άφησε γύρω στους διακόσιους πίνακες, πλήθος σχεδίων και αρκετά χαρακτικά. Και όλα αυτά μέσα σε 15 μόλις χρόνια. Ο Βατό πέθανε το 1721 στα 37 του χρόνια. Με τη ζωγραφική του ο Βατό ήρθε αντιμέτωπος με τον συντηρητικό ακαδημαϊσμό. Στους πίνακές του δεν απεικόνιζε τα συνήθη για την εποχή θρησκευτικά ή ιστορικά θέματα. Ο Βατό κυκλοφορούσε στους δρόμους, στα πανηγύρια και στις κουίντες των θεάτρων και κρατούσε «σημειώσεις» σχεδιάζοντας πρόσωπα, ενδυμασίες και τοπία εκ του φυσικού. Αργότερα, στο εργαστήριό του τα σχέδια αυτά έδιναν την πρώτη ύλη για τα θέματα που ζωγράφιζε: κυρίως ειδυλλιακές σκηνές στην εξοχή με ανθρώπους να γλεντούν και να χαίρονται τη ζωή τους, τις περίφημες «fêtes galantes» (σκηνές από υπαίθριες γιορτές) που έδωσαν όνομα σε αυτό το είδος των εικαστικών παραστάσεων. Ο Βατό εμπνεύστηκε επίσης από την Commedia dell' arte και γενικά από το θέατρο της εποχής του.







Πηγές:


5 σχόλια:

  1. https://www.youtube.com/watch?v=-AagBPpRn6I&feature=player_detailpage#t=6058

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα ανώνυμε φίλε

      Προσπαθώ να καταλάβω, τι είναι αυτό που συνδέει τον σύνδεσμο που παράθεσες (μιας πάρα πολύ ωραίας ελληνικής ταινίας) με το θέμα της ανάρτησης.

      Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  2. Στο σημείο 1:40:58 όπου προφανώς δεν σε πήγε ο σύνδεσμος, είναι η δεύτερη φορά όπου γίνεται αναφορά στο "ταξίδι στα Κύθηρα". Η πρώτη είναι στο 27:35.
    Ο Τζαβέλλας ήξερε πολλά κι έτσι μπορούσε να φτιάχνει μια εξαιρετική ταινία σε σενάριο, σκηνοθεσία, καστ, λεπτομέρεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση. Ο σύνδεσμος μου έβγαζε όλη την ταινία και χωρίς εξήγηση δε θα μπορούσα να αντιληφθώ τη σχέση με το "ταξίδι στα Κύθηρα".
      Προφανώς ο Τζαβέλλας θα είχε υπόψιν του τους σχετικούς πίνακες...

      Διαγραφή
  3. Μιράντα Παπαδοπούλου

    Κοιτάζοντας αυτό το θεάρεστο έργο τέχνης Και εμένα μου ήρθε στο μυαλό αυτή η υπέροχη ταινία με τον τίτλο
    Μία ζωή την έχουμε (1958)
    και εμείς μία ζωή την έχουμε για να μπορούμε να ονειρευόμαστε και να δημιουργούμε Συγχαρητήρια φίλε μου υπέροχη αυτή η γραφή σου ότι ωραιότερο έχω δει

    ...το να σ'αγαπάει η τέχνη δεν είναι τίποτα το να αγαπάς την τέχνη είναι κάτι το να σ'αγαπάει και να την αγαπάς είναι το παν...

    William Shakespeare

    Και εμένα Εάν με ρωτούσες τη Προτιμώ ανάμεσα στα δύο τέχνης και αγάπης
    Θα διάλεγα το πρώτο
    (δηλαδή την τέχνη)
    γιατί;
    Η υπαρκτότιτα της προϋποθέτει την αγάπη
    και τέχνη χωρίς αγάπη σώμα χωρίς ψυχή

    Και εγώ αυτή τη στιγμή που σου γράφω Γράφω με την ψυχή και την καρδιά μου.
    Συνέχισε έτσι Φίλτατε η αρθρογραφία σου
    Είναι αριστούργημα.

    Συμβουλή
    Εάν το ταλέντο σου είναι τόσο θεϊκό
    όσο αυτό το δείγμα δουλειάς σου
    Γράψε ένα βιβλίο θεάρεστο
    όσο και αυτό που μόλις διάβασα
    Θα χαρώ να είμαι η πρώτη που
    θα το αγοράσει.
    εις το επανιδείν☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...