ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ: Ο ζωγράφος Γιώργος Δέρπαπας, (1937-2014)

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Ο ζωγράφος Γιώργος Δέρπαπας, (1937-2014)

Ο Γιώργος Δέρπαπας ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες εκπροσώπους του φανταστικού ρεαλισμού, με δεκάδες εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σημαντικός δημιουργός, καλλιτέχνης με σπάνια αίσθηση, με μια μοναδική σχεδιαστική ικανότητα και χρωματική δεξιοτεχνία που χαρακτηρίζει το σύνολο του πολύπλευρου έργου του.

Ο ζωγράφος Γιώργος Δέρπαπας ακούμπησε σταθερά, με σιγουριά σε μια πλατιά συγγένεια και ευγενική ερμηνεία των καλλιτεχνικών θέσεων του φανταστικού ρεαλισμού και έτσι κατόρθωσε να δημιουργήσει και διατηρήσει την προσωπική του έκφραση και ταυτότητα.

Ο Γιώργος Δέρπαπας γεννήθηκε το 1937 στην Κατερίνη, μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και το 1957 εγκαταστάθηκε στο Αμβούργο της Γερμανίας, με στόχο να σπουδάσει Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες. Τον κέρδισε όμως η ζωγραφική κι έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Αμβούργο το 1964. Ακολούθησαν πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.

Είχε γράψει για αυτόν ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Αριστοτέλειο, Μιλτιάδης Παπανικολάου:

«Ο Γιώργος Δέρπαπας είναι τυπικός εκπρόσωπος του φωτογραφικού ρεαλισμού, επιδίδεται σ' αυτή τη ζωγραφική από τα μέσα της δεκαετίας του '60. Θέματά του είναι οι επιβλητικές βιβλικές μορφές και πρόσωπα του μύθου. Ορισμένα κατάλοιπα της βυζαντινής τέχνης και του ευρωπαϊκού σουρεαλισμού εμπλουτίζουν τις εικόνες του με σύμβολα κάθε λογής, που καταγράφουν και τη διαχρονικότητά τους.

Μπροστά μας ξετυλίγεται ένας κόσμος οραμάτων με πολυσήμαντη όψη και με οντολογικό περιεχόμενο, που ο Δέρπαπας αναπαρέστησε με περισσή επιμέλεια. …..»

Ο καλλιτέχνης έζησε μακριά από τις αίθουσες τέχνη τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, αλλά υπήρξε ουσιαστικά παρών στα εικαστικά δρώμενα του ελληνικού χώρου. Από τον 4χρωμο κατάλογο που θα εκδίδεται ειδικά για την έκθεση, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο της ιστορικού Μπίας Παπαδοπούλου:

‘’Αποτραβηγμένος όλα αυτά τα χρόνια από το καλλιτεχνικό προσκήνιο, επειδή όπως δηλώνει τον ενδιαφέρει περισσότερο η ίδια η ζωγραφική, εργάζεται ασταμάτητα, ακολουθώντας την ίδια ακριβώς πορεία. Αυτή η στάση ζωής αποτυπώνεται στο έργο του.

Το επισημαίνει ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης σε κείμενό του το 1987: «...ένα είδος ερημιάς ιερατικής –που συγκλίνει και ταυτίζεται κάποτε με την ερημιά του διαστήματος και το δέος του αγνώστου- είναι το φωτεινό μυστήριο που αναδίδεται από τους πίνακες του Δέρπαπα», ενός καλλιτέχνη που φοίτησε «στο μεγάλο σχολείο της ελληνικής θάλασσας».

Ο Δέρπαπας συνεχίζει να ζωγραφίζει αινιγματικές ιστορίες σαν μυστικές προφητείες. «…Ο τελευταίος μεσαιωνικός ζωγράφος και …αλέκτωρ της επερχόμενης μέρας», όπως τον αποκαλεί ο Ηλίας Πετρόπουλος, συχνά ξεφεύγει από τα όρια του παραθύρου και συνεχίζει τις ζωγραφιές του στο χώρο του κάδρου. Οι εξομολογήσεις του σπάνε τους φραγμούς και λοξοδρομούν προς τ΄άστρα…